Επικαιρότητα
Οι «αντάρτες των πόλεων», κατά τον χαρακτηρισμό της ηγεσίας της γαλλικής αστυνομίας, είναι μουσουλμάνοι από τις χώρες της Βόρειας Αφρικής, αλλά και μετανάστες από τις μουσουλμανικές χώρες της Ασίας. Για τη Γαλλία ο ξεσηκωμός των μεταναστών αποτελεί κόλαφο, καθώς υπερηφανεύεται, δικαίως βέβαια, για την κοινωνική της πολιτική και την πλήρη ελευθερία των νόμιμων μεταναστών, χωρίς διακρίσεις και κοινωνικούς αποκλεισμούς. Όμως οι μετανάστες απαιτούν πλήρη εξίσωση με τους γάλλους πολίτες σε όλους τους τομείς και κατηγορούν τη γαλλική κυβέρνηση για υπερσυντηρητική συμπεριφορά, για πολιτική κοινωνικού στιγματισμού και για «γκετοποίηση» των περιοχών όπου ζουν οι μετανάστες, οι οποίοι πιστεύουν ότι έχουν καταδικαστεί στην ανεργία και στον κοινωνικό αποκλεισμό. Βέβαια δεν έχουν δίκιο οι μετανάστες, καθώς η ανεργία και η περιθωριοποίηση των οικονομικά ασθενών ομάδων του πληθυσμού αποτελεί καθολικό φαινόμενο σε όλη την Ευρώπη, για γηγενείς και μετανάστες. Αυτό βέβαια δεν το έχουν αντιληφθεί οι εξουθενωμένοι που βλέπουν μόνο τη δική τους «γκετοποίηση», την οποία βιώνουν καθημερινά. Πάντως, αργά ή γρήγορα, η Ευρώπη της παγκοσμιοποίησης και της κυριαρχίας των δυνάμεων της αγοράς θα αντιμετωπίσει σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα από τις απαιτήσεις των οικονομικών μεταναστών που όλοι τους σχεδόν προέρχονται από μουσουλμανικές χώρες. Η Ευρώπη δεν έχει τις δυνατότητες να απορροφήσει ομαλά τα αλλεπάλληλα μεταναστευτικά κύματα που την κατακλύζουν τα τελευταία χρόνια. Και η «γκετοποίηση» είναι το αποτέλεσμα της δύσκολης κατάστασης που περνάει η Ευρώπη. Τώρα η Γερμανία και η Ιταλία, που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό μουσουλμάνων μεταναστών, φοβούνται επέκταση των ταραχών και εκεί. Γενικά η Ευρωπαϊκή Ένωση των «15» φαίνεται ότι δύσκολα θα αποφύγει τις κοινωνικές αναστατώσεις και τους κραδασμούς από την άφρονα πολιτική τους στο θέμα της ελεύθερης διακίνησης των εργαζομένων (οικονομικών μεταναστών).
2 Ο «κρυφός πόλεμος» μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για τον έλεγχο των ανεξάρτητων κρατών τής άλλοτε υπερδύναμης
ΕΣΣΔ μαίνεται κάτω από μια επίφαση «φιλικών» σχέσεων. Αυτές τις μέρες το ενδιαφέρον ΗΠΑ και Ρωσίας στρέφεται προς τη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν. Εκλογές και εκεί για την ανανέωση της Βουλής και οι ενδιαφερόμενες δυνάμεις (ΗΠΑ και Ρωσία) προσπαθούν να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους στη χώρα των Αζέρων. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν κρύβουν το γεγονός ότι έχουν τη συμπαράσταση των ΗΠΑ που επιδιώκουν και εκεί μια «δημοκρατική» κυβέρνηση (όπως στη Γεωργία και την Ουκρανία). Οι ΗΠΑσπιστές Αζερμπαϊτζάν ελπίζουν σε επανάληψη των γεγονότων της μετεκλογικής περιόδου που σφράγισαν τις «δημοκρατικές» εξελίξεις στη Γεωργία και την Ουκρανία. Και γι’ αυτό καλούν τον λαό σε ειρηνική επανάσταση, την οποία φυσικά στηρίζουν και οι ΗΠΑ. Ρόλο… εθνεγέρτη ανέλαβε ο Ρασούλ Γκουλίεφ, τέως πρόεδρος του Κοινοβουλίου, ο οποίος έζησε για εννιά χρόνια στις ΗΠΑ, αφού κατάφερε να δραπετεύσει από τη χώρα του, όπου κατηγορούνταν για υπεξαίρεση 100 εκατ. δολαρίων, όταν ήταν πρόεδρος των κρατικών διυλιστηρίων (1990). Για την αιτία αυτή έχει εκδοθεί και ένταλμα σύλληψής του από την Ιντερπόλ. Ο Γκουλίεφ βρήκε καταφύγιο στις ΗΠΑ, αντί να εκδοθεί στη χώρα του και να λογοδοτήσει για τις κατηγορίες που τον βαρύνουν. Αυτό το «μπουμπούκι»… τιμιότητας επέλεξαν οι ΗΠΑ ως εθνεγέρτη για να ξεσηκώσει τον λαό του Αζερμπαϊτζάν. Και πριν από 20 μέρες αποπειράθηκε να φτάσει αεροπορικώς στο Μπακού (πρωτεύουσα της χώρας) για να οργανώσει την αντιπολίτευση και να κατεβάσει τον λαό στους δρόμους. Απαγορεύτηκε η προσγείωση του αεροσκάφους του και τον ειδοποίησαν ότι θα συλληφθεί με βάση το ένταλμα της Ιντερπόλ. Όμως όλοι οι αζέροι ΗΠΑσπιστές ετοίμαζαν και πραξικόπημα, για τη «σωτηρία της πατρίδας» (κατά τη συνήθη συνταγή), με επικεφαλής τον αρχηγό του γενικού επιτελείου στρατηγό Ακίφ Μουραβερντίεφ και ορισμένους υπουργούς. Ο Πρόεδρος της χώρας Ιλχάμ Αλίεφ πληροφορήθηκε εγκαίρως την πρόθεση πραξικοπήματος και συνέλαβε όλους τους πρωταίτιους, στρατιωτικούς και πολιτικούς. Σκληρό καρύδι το Αζερμπαϊτζάν για τις ΗΠΑ. Να δούμε τελικά ποια από τις δύο μεγάλες δυνάμεις θα κερδίσει τη μάχη. Στις τέως σοβιετικές δημοκρατίες το μέλλον παρουσιάζεται ζοφερό, αν η Ρωσία δεν υποχωρήσει στις απαιτήσεις των ΗΠΑ. Η περιοχή αυτή είναι σημαντική από γεωπολιτική και γεωοικονομική άποψη. Και το παιχνίδι είναι πολύ σκληρό.