ΠΙΚΡΟ ΓΑΛΑ
Συγγραφέας
ΜΕΝΙΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
Γιάννενα, 1960.
Το νήμα της ζωής, τυλιγμένο με αγκάθια και πόνο, ενώνει απρόσμενα δυο πιτσιρίκια σε μια από τις παιδοπόλεις της Φρειδερίκης, τον Ζηρό.
Ο Φώτης κι ο Διονύσης περνάνε μαζί με την Ελλάδα τον δικό τους Γολγοθά. Δυο τρομοκρατημένες παιδικές ψυχές γνωρίζουν σκληρούς επιτηρητές και ομαδάρχες, μακριά από την αγκαλιά και την ασφάλεια της μάνας. Γίνονται σταυραδέλφια και προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Ο Φώτης μετατρέπεται σε αγρίμι κι η ζωή του σημαδεύεται από αποδράσεις, μετέωρες σκέψεις, αγάπη και μίσος για τη μάνα του, αμφισβήτηση της ίδιας της ζωής. Όλα στην κόψη του ξυραφιού, δίπλα στη λίμνη της κυρα-Φροσύνης. Τα δυο παιδιά χάνονται μέσα στον χρόνο.
Η ζωή δεν έχει πει την τελευταία λέξη…
Ένα μοναδικό ταξίδι στην Ιστορία της Ελλάδας, στα χρόνια της βασιλείας, της δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης.
Μια αληθινή σπαρακτική ιστορία, μέσα από τα μάτια του αγριμιού της Ηπείρου, που συγκλονίζει και τον πιο ψυχρό αναγνώστη.
Απόσπασμα βιβλίου
ΈΤΡΕΜΕ ΤΟ ΧΈΡΙ του σαν τη φωτιά στο αντάμωμα του αέρα κι ένιωθε ότι έπρεπε να κάνει προσπάθεια για να το κρατήσει λίγο σταθερό και να μην πετάξει κάτω το τηλέφωνο και το κάνει χίλια κομμάτια μαζί με την επίσης τρεμάμενη καρδιά του.
Αλλά ήταν μόνος, ολομόναχος, αυτός και τα χτυποκάρδια του. Με μια δικαιολογία είχε στείλει τη γυναίκα του στη θεια του, για να του φέρει τάχατες εκείνο το χαμόμηλο που φτιάχνει το στομάχι και να κάνει και παρέα στη γριά γυναίκα, που είχε απομείνει έρημη εκεί στην άκρη του χωριού. Ήθελε να μην υπάρχει ούτε σκιά δίπλα του σ’ αυτό το τηλεφώνημα που θα έκανε, αλλά η αναστάτωση που είχε του έκοβε την ανάσα, νιώθοντας να κυλά ιδρώτας στη ραχοκοκαλιά του και να ανακατεύονται όλα μέσα του.
Είχε κάνει χιλιάδες τηλεφωνήματα στη ζωή του, αλλά αυτή τη φορά ένιωθε ότι αδυνατούσε να πατήσει έστω κι ένα κουμπί. Πώς θα έφτανε τα δέκα;
Σφύριζε έξω ο επαναστάτης αέρας εκεί στο Αηδονοχώρι, την παλιά Οστανίτσα, κι ήταν σαν να έβριζε όσα παραθύρια είχαν μείνει ανοιχτά, προσβλητικά απέναντι στην ισχύ και στο διάβα του.
Σηκώθηκε από τον καναπέ και πήγε ως το παράθυρο με ένα παράξενο συναίσθημα, θαρρείς και κάποιος θα μπορούσε να τον παρακολουθεί. Ούτε εκείνος ο ατίθασος γάτος που τριγυρνούσε στο σπίτι δε θα έμπαινε στον κόπο, ακόμα κι αν έβλεπε ένα πιάτο γεμάτο ψαροκόκαλα. Προτιμούσε να λουφάξει παρά να τον τσακίσει ο αέρας κι η δυνατή βροχή που ξεκίνησε, κι έτσι είχε βρει καταφύγιο κάτω από το πλαϊνό υπόστεγο δίπλα στα στοιβαγμένα παλιά όπλα του ιδιοκτήτη.
Ο άντρας άνοιξε την κουρτίνα για να ρίξει μια ματιά έξω. Όχι ότι θα έβλεπε κάτι. Το έκανε για να καταλαγιάσει κάπως η νευρικότητά του, για να λυθεί ή έστω να χαλαρώσει εκείνος ο σφιχτός κόμπος στο στομάχι. Έξω έτρεχαν σαν ατέλειωτα δάκρυα τα τρία ποτάμια, ο Αώος, ο Βοϊδομάτης κι ο Σαραντάπορος, πότε χώρια και πότε όλα μαζί, μέχρι να ενωθούν και να γίνουν Βιόσα, συνεχίζοντας την αέναη πορεία τους εκεί δίπλα, στην Αλβανία.
Έστρεψε το βλέμμα του από τα ποτάμια στα κοντινά χωριά, το Λεσκοβίκι, απέναντι από το σπίτι του, τη Βλαχοψηλοτέρα, τη Βαλοβίστα, ενώ στο βάθος η Πρεμετή, τυλιγμένη στο μαύρο πέπλο της, ησύχαζε κι αυτή. Τα είχε περπατήσει όλα με τα πόδια, όταν, αγρίμι της Ηπείρου πάντα, έψαχνε αυτό που του έδινε ζωή και του έκλεινε πληγές… Κοιμόταν κι η Μολυβδοσκέπαστη Παναγιά εκεί πιο κάτω, στη μονή της, που έστεκε δεκατρείς αιώνες στη δύσκολη μεθόριο. Εκείνος όμως Της είχε παράπονα. Είχε πονέσει τόσο πολύ, κι έτσι δεν Την επικαλέστηκε τώρα, σαν να του βάραινε την ψυχή ένα μολυβένιο πάπλωμα….
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο ΜΕΝΙΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ δεν ασχολήθηκε με αποτρόπαια εγκλήματα, μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης, παρά μόνο πολύ αργότερα, στα μυθιστορήματά του. Τον είχε κερδίσει ήδη η δημοσιογραφία, την οποία ταλαιπωρεί επί τριάντα εννιά συναπτά έτη. Ξεκίνησε μαθητής λυκείου ακόμα από το Φως, μύρισε το μελάνι στις εφημερίδες Βραδυνή, Έθνος, Ελεύθερος Τύπος, Αθλητική, Sportime, Derby, στα περιοδικά Εικόνες, Nitro, Active, Επίκαιρα, βούτηξε στα ερτζιανά (ΕΡΑ, Sport FM, Sentra FM, SPORT 24) κι από το 1992 ως το 2017 ήταν στο Mega Channel. Έκανε τρεις φορές τον γύρο της Ευρώπης, φτάνοντας ως τη Νότια Αφρική, με εκατοντάδες ρεπορτάζ και χιλιάδες βίντεο, όλα με ένα δικό του χρώμα. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και του ΠΣΑΤ, από τον οποίο έχει βραβευτεί τέσσερις φορές για τηλεοπτικά θέματα. Παραμένει έφηβος και εκρηκτικός, συνεχίζει να ονειρεύεται, να χαμογελάει, να σαρκάζει και να αυτοσαρκάζεται, και πιστεύει στην… άσπρη μέρα.
Κατηγορία: Ελληνική λογοτεχνία, Αληθινές ιστορίες, Κοινωνικό
ISBN: 978-618-01-3198-7
ISBN Ebook: 978-618-01-3199-4
Δείτε το video του βιβλίου