Το Φανάρι και τα μάτια μας

Από την πρώτη στιγμή ήταν πολλές οι αντιρρήσεις και ενστάσεις για την πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου να εμπλακεί στην πολιτική ουσιαστικά σύγκρουση της Ρωσίας με την Ουκρανία με αφορμή το Εκκλησιαστικό.

Η αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της σχισματικής μέχρι τώρα Αρχιεπισκοπής Κιέβου από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ώστε να υπονομευθεί η ρωσική παρουσία και επιρροή μέσω της υπαγωγής της Ουκρανικής Εκκλησίας στο Ρωσικό Πατριαρχείο, ήταν ένα εξαιρετικά δύσκολο και επικίνδυνο βήμα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Μπορεί έτσι να απέσπασε τα εύσημα από την Ουάσινγκτον, αλλά ήρθε σε πλήρη ρήξη με τη Μόσχα και σταδιακά φαίνεται ότι η απόφασή του αυτή δεν βρίσκει τη στήριξη των υπόλοιπων Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Η Αντιόχεια δήλωσε αντίθετη, όπως και το Πατριαρχείο της Σερβίας, αλλά η διαφωνία που εκφράσθηκε με απόλυτους εκκλησιαστικούς όρους και έχει ξεχωριστή σημασία είναι αυτή του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου, ο οποίος μάλιστα ζήτησε τη σύγκληση Πανορθόδοξης Διάσκεψης, για να βρεθεί λύση στο μείζον αυτό ζήτημα που απειλεί με σχίσμα την Ορθοδοξία.

Ο τρόπος αυτός πάντως που επέλεξε το Οικουμενικό Πατριαρχείο προκειμένου να αντιμετωπίσει ένα μείζον εκκλησιαστικό και γεωπολιτικών διαστάσεων πρόβλημα φαίνεται ότι δεν ήταν ο καλύτερος. Και πάντως δεν αποτελεί λύση στην απειλή που αισθάνεται και την υπονόμευση που δέχεται η πρωτοκαθεδρία του Οικουμενικού Πατριαρχείου από το Πατριαρχείο Μόσχας. Το αντίθετο, τελικά, αποτέλεσμα φαίνεται να έχει…

exofrenikos@hotmail.com