Μην παίζετε με τη Δικαιοσύνη, το οχυρό της Δημοκρατίας, γιατί στο τέλος ο χαμένος θα είναι η πατρίδα και ο λαός

Μην παίζετε με τη Δικαιοσύνη, το οχυρό της Δημοκρατίας, γιατί στο τέλος ο χαμένος θα είναι η πατρίδα και ο λαός


ΘΑΡΡΑΛΕΑ
Του Μάκη Κουρή


Τάραξε τα νερά… Δεν είναι κάτι συνηθισμένο να παραιτείται ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπως συνέβη την περασμένη Τετάρτη με τον κ. Νίκο Σακελλαρίου, ο οποίος παραιτήθηκε, καταγγέλλοντας παρεμβάσεις, ύστερα από 42 χρόνια αψεγάδιαστης υπηρεσίας στον βωμό της Θέμιδας. Μια παραίτηση που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο, καθώς είναι η πρώτη φορά στα χρονικά του Ανωτάτου Δικαστηρίου που συμβαίνει κάτι τέτοιο, και αυτό σημαίνει πολλά… Που δεν μπορεί να τα προσπεράσει με αδιαφορία ούτε η κυβέρνηση ούτε και η αντιπολίτευση.

Και ασφαλώς δεν μπορεί να μην προβληματιστεί και ο ελληνικός λαός, γιατί η κύρια αποστολή της Δικαιοσύνης είναι η προστασία των πολιτών από την αυθαιρεσία της κάθε εξουσίας. Δεν είχε υψώσει καθόλου τυχαία τη φωνή του ο Γεώργιος Παπανδρέου, που για τον πολύ κόσμο ήταν ο «Γέρος της Δημοκρατίας», διακηρύσσοντας ότι «η Δικαιοσύνη είναι το οχυρό της Δημοκρατίας», με παραλήπτες του μηνύματος τους πολιτικούς, τους δικαστές αλλά και την κάθε εξουσία, όπως και όλους εκείνους που δεν τα πηγαίνουν… καλά με τη Δημοκρατία και τις ελευθερίες του λαού.

Να μην ξεχνάει κανείς μας ότι, στις δύσκολες ώρες που πέρασε η χώρα με τη χού­ντα των συνταγματαρχών, δικαστές ήταν εκείνοι που αντιστάθηκαν (όπως ο Ντεγιάννης και άλλοι πολλοί) και βρέθηκαν στα Μακρονήσια, παρέα με πολιτικούς, χωρίς βέβαια να λησμονούμε ότι υπήρξαν και δικαστές που προσφέρθηκαν, και μάλιστα φόρεσαν τη στολή του στρατοδίκη, όπως και πολιτικοί που έκλεισαν το μάτι στη χούντα.

Η Δικαιοσύνη είναι η ασπίδα του πολίτη, το καταφύγιο του αδύναμου. Εκεί βρίσκει το δίκιο του. Όπως ο μυλωνάς που, όταν ο βασιλιάς πήγε να του αρπάξει τον ανεμόμυλό του, είπε εκείνο το «Υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο», το οποίο παρέφρασε ο παραιτηθείς πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Νίκος Σακελλαρίου, τονίζοντας στη δήλωση παραίτησής του: «Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας», που δίνουν την καθημερινή μάχη για την προστασία των ήδη εξαθλιωμένων συνταξιούχων.

Χωρίς τη σφραγίδα της νομιμότητας από τη Δικαιοσύνη κανένας νόμος δεν μπορεί να εφαρμοσθεί, καμία πράξη, καμία απόφαση της οποιασδήποτε εξουσίας δεν ισχύει και οι παραβάτες… φιλοξενούνται στις φυλακές.

Δεν είναι δυνατόν όποιος υπερασπίζεται τη Δικαιοσύνη κόντρα στις διαθέσεις και στη γραμμή της κυβέρνησης να ρίχνεται στο πυρ το εξώτερον.

Χρέος των δικαστών απέναντι στη Δικαιοσύνη, την οποία επέλεξαν να υπηρετήσουν, και στον έλληνα πολίτη, που προσφεύγει σε αυτούς για να βρει το δίκιο του, είναι όταν φεύγει από την αίθουσα του Δικαστηρίου να μπορεί να πει, όπως ο μυλωνάς, ότι υπάρχουν δικαστές και στην Ελλάδα…

ΥΓ.: Παραθέτουμε ένα σημείο από τη δήλωση παραίτησης του κ. Νίκου Σακελλαρίου, η οποία απευθύνεται στον απλό πολίτη:
«Τη στιγμή αυτή η σκέψις μου στρέφεται στους απλούς πολίτες, που είναι τα θύματα των Μνημονίων και της κλιμακούμενης επικυριαρχίας του οικονομικού παράγοντος επί του θεσμικού, οι αντοχές των οποίων συνεχώς δοκιμάζονται από τα αλλεπάλληλα οικονομικά μέτρα, που λαμβάνονται με την επίκληση του λεγόμενου δημοσιονομικού συμφέροντος και που συνεπάγονται υπέρογκες για αυτούς επιβαρύνσεις, λόγω του σωρευτικού τους χαρακτήρος». 


Σχολιάστε εδώ