Πώς αντιμετωπίζονται οι κράμπες και ποιοι είναι πιο επιρρεπείς
Η μυϊκή κράμπα είναι ένα από τα πλέον συνήθη φαινόμενα, δηλαδή ένας οξύς πόνος, που κάνει κάποιον να σφαδάζει, κάτι σαν τανάλια, που σφίγγει τη γάμπα ή τον μηρό. Γρήγορα, όμως, συνέρχεται και αντιλαμβάνεται ότι είναι απλώς μία συνηθισμένη κράμπα.
Ο παθοφυσιολογικός μηχανισμός της κράμπας είναι παρόμοιος με αυτόν που προαναφέρθηκε και μπορεί να συμβεί σε κάθε άνθρωπο, οποιαδήποτε στιγμή στη ζωή του. Κανείς δεν έχει «ανοσία», είτε είναι επαγγελματίας αθλητής είτε όχι. Γι’ αυτόν τον λόγο καλό είναι να γνωρίζουμε τι είναι, πού οφείλεται, πώς εκδηλώνεται, πώς αντιμετωπίζεται και πώς προλαμβάνεται.
Σύμφωνα με τον Γιώργο Η. Γουδέβενο, φυσικοθεραπευτή, Dr manual medicine, επιστημονικό συνεργάτη Πανεπιστημίου Κρήτης, η πρώτη κατηγορία «υποψηφίων» περιλαμβάνει όσους ασχολούνται με αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το χάντμπολ, το τένις, το σκι, η ποδηλασία, δρομείς μικρών και μεγάλων αποστάσεων, καθώς και άλτες.
«Τι είναι, όμως, ακριβώς η κράμπα;
Πρόκειται για μια εκδήλωση κόπωσης και μπορεί να αφορά σε όσους ασκούνται σε υγρά και θερμά κλίματα, που δεν κατέχουν συνήθως τη σωστή τεχνική κατάρτιση του αθλήματος και δεν χρησιμοποιούν την κατάλληλη ένδυση και υπόδηση.
Όπως λέει ο κ. Γιώργος Η. Γουδέβενος: «Η ιδιαίτερα παρατεταμένη εφίδρωση, χωρίς την επαρκή αναπλήρωση υγρών και ηλεκτρολυτών, μπορεί να είναι λόγος εμφάνισης της κράμπας.
Επίσης μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια του ύπνου την νύχτα, οπότε η συμβουλή του ειδικού γιατρού είναι απαραίτητη, για να αποκλειστούν άλλες αιτίες, π.χ. αγγειακής ή νευρολογικής φύσεως. Η εμφάνιση της κράμπας μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, ακόμη και ψυχολογικών, όμως ως κύρια και βασική αιτία θεωρείται η συσσώρευση γαλακτικού οξέος στις μυϊκές ίνες. Στους μεσήλικες (και άνω) μπορεί να είναι αποτέλεσμα υπερλιπιδαιμίας».
«Η αντιμετώπιση της κράμπας, μόλις εμφανιστεί, είναι η ακόλουθη: Με ψυχραιμία, κάνουμε διάταση (δηλαδή τέντωμα) του πάσχοντος μυός, με ταυτόχρονη ελαφρά πίεση με την παλάμη επάνω στο μυ (όχι μάλαξη!).
Η κίνηση αυτή έχει ως στόχο να επιμηκύνουμε τον μυ με το χέρι και πρέπει να γίνεται με προσοχή, χωρίς βία, γιατί μπορεί να προκληθεί ρήξη των συσπασμένων μυών», τονίζει ο ειδικός.
Όπως εξηγεί, πρέπει να δίνουμε χρόνο ανάπαυσης για ανάκτηση δυνάμεων. Κατόπιν εφαρμόζουμε απαλές κινήσεις του μέλους μέχρι να χαλαρώσει πλήρως η σύσπαση. Ιατρικά, μπορεί να δοθεί μυοχαλαρωτική φαρμακευτική αγωγή, αν η σύσπαση επιμένει, και να συστηθεί λήψη (για αναπλήρωση) ηλεκτρολυτών, ιδιαίτερα αν αυτό κριθεί απαραίτητο μετά τις αιματολογικές εξετάσεις.
«Φυσικοθεραπευτικά χρησιμοποιούμε θερμοθεραπεία, δινόλουτρα, υπερήχους, διασταυρούμενα ρεύματα, κινησιοθεραπεία, ήπια μάλαξη και διατατικές ασκήσεις», σύμφωνα με τον Dr manual medicine.
Προληπτικά και προπονητικά συνιστάται η αυστηρή και πειθαρχημένη εκμάθηση της σωστής τεχνικής του κάθε αθλήματος ξεχωριστά. Επιβάλλεται η κατάλληλη προθέρμανση, ζέσταμα όλων των μυών πριν από την άθληση.
Επίσης, διατατικές ασκήσεις τόσο πριν από τον αγώνα όσο και μετά. Η επαρκής λήψη υγρών (πριν από τους αγώνες, κατά τη διάρκειά τους και μετά). Σπουδαία φυσική πηγή ιχνοστοιχείων, ηλεκτρολυτών, βιταμινών κτλ αποτελούν τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, καθώς και η ισορροπημένη διατροφή.