Η Νέα Γερμανική Κατοχή και το Νεο-ΠΑΣΟΚ…

Η Πέμπτη Φάλαγγα», με προγονικές ρίζες στη γερμανοφιλία του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ στη διάρκεια του Αʼ Παγκοσμίου Πολέμου και ιδεολογική γιγάντωση στην περίοδο του καθεστώτος της «4ης Αυγούστου» του Ι. Μεταξά, πρόδωσε το αγωνιζόμενο Έθνος τον Απρίλιο του 1941, συνθηκολόγησε στο πρόσωπο του στρατηγού Γεώργιου Τσολάκογλου με τους ναζί κατακτητές, σχημάτισε κυβέρνηση Κουίσλιγκ υπό τον ίδιο στρατιωτικό και υπουργούς τους ομοϊδεάτες του τελευταίου, στρατηγούς του Αλβανικού Μετώπου.

Είναι η Α’, στη σύγχρονη Ιστορία της χώρας, Γερμανική Κατοχή (1941-1944). Επισώρευσε την ερήμωση της Ελλάδας με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς (εκτελέσεις, πείνα, ολοκαυτώματα, καταστροφή των οικονομικών υποδομών, λιμένων, οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου, πυρπόληση εκατοντάδων χωριών, λεηλασία της παραγωγής και άλλα ανείπωτα δεινά).

«Πρωθυπουργοί» – Κουίσλιγκ της περιόδου οι: Γ. Τσολάκογλου, ο Κ. Λογοθετόπουλος και ο Ιωάννης Ράλλης, υπό την κηδεμονία των γερμανών γκαουλάιτερ Γκύντερ Άλντενμπουργκ και Νωυμπάχερ, «πληρεξουσίων του Γ’ Ράιχ για την κατεχόμενη Ελλάδα»…

Η Α΄ Φάση

της Γερμανικής Κατοχής…

Ο Ελληνικός Λαός, ασυμβίβαστος, σάλπισε την Εθνική Αντίσταση, σε πόλεις και χωριά, ρεματιές και φαράγγια.

• «Ολημερίς στον πόλεμο,

το βράδι καραούλι,

για να γυρίσει η Λευτεριά

στη δόλια την Πατρίδα…».

Τη Μετακατοχική περίοδο, η «Πέμπτη Φάλαγγα» της Κατοχής (δωσίλογοι, μαυραγορίτες, κουκουλοφόροι καταδότες των δυνάμεων Κατοχής), επωφελήθηκε των εγκληματικών λαθών των Αντιστασιακών Δυνάμεων, όλων των πολιτικών αποχρώσεων, πρωταγωνίστησε στην υποκίνηση του Εμφύλιου μίσους και «πρόσφερε» τις υπηρεσίες της στους «Νέους Προστάτες», την Αγγλοκρατία. Η τελευταία μεταβίβασε το 1947 το «οικόπεδο Ελλάς» στην Pax Americana.

Οι δωσίλογοι και ο μαυραγοριτισμός της Κατοχής, κι ενώ η Πατριωτική Εθνική Τάξη έχει εξοντωθεί από τον κατακτητή και τη νέα ξενική προστασία, μεταμφιέζονται σε «Άρχουσα ελίτ» και με ιδεολογικό προκάλυμμα τον «αντικομμουνισμό» διακτινίζονται πέριξ των ανακτόρων, προγεφύρωμα της ξένης προστασίας, επιδιδόμενοι ανενόχλητοι στη λεηλασία του εθνικού πλούτου και την καταδυνάστευση του Ελληνικού Λαού.

Οι βραχυχρόνιες αναλαμπές (κυρίως η περίοδος διακυβέρνησης Νικόλαου Πλαστήρα και δευτερευόντως το δεκαοκτάμηνο διάστημα διακυβέρνησης από την «Ένωση Κέντρου») απλώς χρησιμοποιούνται από το «Σύστημα» ως δικλίδες εκτόνωσης της συσσωρευμένης λαϊκής αγανάκτησης.

Όταν πλέον το «Σύστημα» διαβλέπει ότι οι προσχηματικοί «κοινοβουλευτικοί» κανόνες δεν διασφαλίζουν τη μακροημέρευσή του, προσφεύγει στη δεδοκιμασμένη «τακτική των τανκς», το χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967.

Το «Σύστημα»

και οι εξελίξεις

στη ΝΑ Μεσόγειο…

Άλλωστε το «Σύστημα» (= ξένη κηδεμονία /αμερικανοκρατία/ και οι εγχώριοι πρόθυμοι υπηρέτες του) εν όψει των γεωπολιτικών εξελίξεων στην ανατολική Λεκάνη της Μεσογείου και την πετρελαιοφόρο Εγγύς Ανατολή και έχοντας ανάγκη το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» Κύπρος, θέτει σε ενέργεια την ανατροπή του Προέδρου της Μεγαλονήσου, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, κατευθύνει την εισβολή του «Αττίλα» στην ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία και συγκροτεί το τουρκικό προγεφύρωμα του «ψευδοκράτους» της βορείου Κύπρου.

Και πάλι η Αντίσταση του Κυπριακού Λαού, με την απόρριψη του διαβόητου «Σχεδίου Ανάν», παρεμβάλλει εμπόδια στους σχεδιασμούς του «Συστήματος». Το τελευταίο, όμως, δεν αποθαρρύνεται. Αυτήν τη στιγμή επεξεργάζεται τον ενταφιασμό της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας, με σχέδια υπαγωγής της σε Μνημονιακή υποτέλεια κατά το προηγούμενο της Ελλάδας.

Υπενθυμίζεται στο σημείο αυτό ποιοι υπήρξαν σε Ελλάδα και Κύπρο οι διαπρύσιοι κήρυκες του «Σχεδίου Ανάν»: Γ. Παπανδρέου ο Γʼ, Κ. Σημίτης, Ντόρα Μπακογιάννη, Κ. Μητσοτάκης, Νίκος Αναστασιάδης και άλλοι «Ρωμαιόφρονες» της Μεγαλονήσου! Όλοι οι ανωτέρω υπό την «μπαγκέτα» της Ουάσιγκτον…

Η Β΄ Φάση

της Γερμανικής Κατοχής…

Το Γερμανικό Ράιχ, από την εποχή ακόμη του «Σιδηρού Καγκελαρίου» Όττο Βίσμαρκ, έχει εντάξει στην εξωτερική πολιτική του το σενάριο «Πορεία προς Ανατολάς». Δηλαδή επικυριαρχία στον χώρο της ΝΑ Ευρώπης, με προέκταση την Ελληνική Χερσόνησο.

Από την περίοδο του 1880 διεισδύει οικονομικώς στην καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αναλαμβάνει μάλιστα την επέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής Κωνσταντινούπολής – Βαγδάτης, καθώς και τη αναδιοργάνωση του Οθωμανικού Στρατού υπό την καθοδήγηση των γερμανών στρατηγών Γκολτς και Σάντερς.

Οι Γερμανοί, μάλιστα, είναι οι εμπνευστές τόσο της Γενοκτονίας των Αρμενίων, όσο των Ελληνοποντίων και γενικώς του ελληνικού στοιχείου που κατοικεί στα μικρασιατικά παράλια από την προϊστορική ακόμη εποχή και πριν το τουρκικό στοιχείο, οι πολεμικές φυλές της ασιατικής τούνδρας ως κατακτητές πλημμυρίσουν τον μικρασιατικό χώρο.

Η ενοποίηση της Γερμανίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ανακαλεί στη μνήμη των Γερμανών τον ρεβανσισμό. Αυτήν τη φορά όχι τον ένοπλο, όπως συνέβη κατά τους δύο προηγούμενους Παγκόσμιους Πολέμους. Αλλά τον οικονομικό. Την άμεση οικονομική κυριαρχία στη ζώνη οικονομικής επιρροής τους, τη ΝΑ Ευρώπη – Ελληνική Χερσόνησο, μετά την «εκχώρηση» στο γερμανικό Ράιχ της περιοχής αυτής από την ασθμαίνουσα αμερικανική «υπερδύναμη».

Η αμερικανική «εκχώρηση» συνοδεύεται από το «Σχέδιο περικύκλωσης» της Ρωσίας με τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα (φυσικό αέριο, πετρέλαιο κ.λπ.), το οποίο αναλαμβάνει προθύμως να υπηρετήσει η ενοποιημένη Γερμανία.

Το Δʼ Ράιχ, πλέον, επωφελείται του ελλείμματος ηγεσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ανασύρει από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας το «Σχέδιο Φουνκ», του αρχιτραπεζίτη της ναζιστικής Γερμανίας, και βαδίζει στα ίδια βήματα οικονομικής κυριαρχίας και εκμετάλλευσης της ΝΑ Ευρώπης και της Ελληνικής Χερσονήσου.

Η Ελλάδα, με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου τον Γʼ και συγκυβερνήτη τον φιλόδοξο και υπερφίαλο Ευάγγ. Βενιζέλο, και γκαουλάιτερ τον Χορστ Ράιχενμπαχ, πληρεξούσιο του Δ ‘ Ράιχ για την Ελλάδα, οδηγείται, ήδη, στη Β’ Φάση της Γερμανικής Κατοχής. Την οικονομική υποτέλεια. Την απώλεια της Εθνικής της Κυριαρχίας. Την εκποίηση του Δημόσιου Πλούτου. Την καταστροφή με τη «νομοθετική» καταστρατήγηση της γεωλογικής ιστορικής μορφολογίας της χώρας. Την περιαγωγή των Ελλήνων σε υπηρέτες των «Αρίων» της Βόρειας Ευρώπης …

Οι Έλληνες έχουν κατανοήσει πού οδηγούνται; Θα σημάνουν, όσο είναι ακόμη καιρός, τα σήμαντρα της Εθνικής Αντίστασης; θ΄ ακουσθεί άραγε, και πάλι ο αχός: «Εκάς οι βέβηλοι»;


Σχολιάστε εδώ