Η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για τα μέτρα και όχι η Ευρώπη!

Για όλα τα αντεργατικά μέτρα φταίνε οι Βρυξέλλες, οι κερδοσκόποι, οι χρηματιστές και λοιπές σκοτεινές δυνάμεις – σε αντίθεση με τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ που κατέστησε πολιτικά υπεύθυνη, για την περικοπή των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, κυρίως την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Ο κ. Παπασπύρος, επωφελούμενος από την παρουσία της υψηλής αντιπροσωπείας των ευρωπαίων συνδικαλιστών, με επικεφαλής τον γενικό γραμματέα της Συνομοσπονδίας Ευρωπαίων Συνδικαλιστών, είπε στον κ. Πετσάλνικο κατά την παράδοση του απεργιακού ψηφίσματος:
«Τα τρία αυτά συνδικαλιστικά στελέχη είναι η απτή απόδειξη ότι κανένα μέτρο δεν επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς οι Βρυξέλλες αυτό που ζητούν είναι να μειωθούν οι δαπάνες. Το πώς θα το πράξει αυτό η χώρα μας είναι καθαρά θέμα κυβέρνησης…».
Ο πρόεδρος της Βουλής, εμφανώς ενοχλημένος και αμήχανος, όπως μας λένε αυτόπτες μάρτυρες, είπε στον κ. Παπασπύρο: «Τι θέμα είναι αυτό που βάζετε τώρα, παραμονές ανακοίνωσης των κυβερνητικών μέτρων;», ενώ ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος και ο γραμματέας Τύπου Στ. Ανέστης, χωρίς σχόλιο και παγωμένοι ξεκίνησαν τις συστάσεις γνωριμίας των συνδικαλιστών με τον πρόεδρο της Βουλής. «Σφίγγες» τα άλλα συνδικαλιστικά στελέχη της ΠΑΣΚΕ/ΓΣΕΕ, ενώ πολύ ικανοποιήθηκαν από την παρέμβαση του προέδρου τους οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ/ΔΥ/ΑΔΕΔΥ, όπως και οι εκπρόσωποι της ΔΑΚΕ Φίλ. Ταυρής, Αντ. Μπιρμπιλής και Φ. Αγαδάκος και Ηλ. Ηλιόπουλος, όπως και ο εκπρόσωπος της Αυτόνομης Παρέμβασης Γ. Γαβρίλης.
Σημειώνεται ότι πρώτη νύξη για μετάθεση των ευθυνών που συστηματικά επιχειρείται από τους κυβερνητικούς αρμόδιους (και όχι μόνο) διατύπωσε κατά τον χαιρετισμό του στο Πεδίον του Άρεως ο γενικός γραμματέας της ΣΕΣ κ. Τζον Μονκς, ο οποίος κάλεσε την Ελλάδα να προσαρμοστεί επιτέλους, ώστε οι πλούσιοι να πληρώσουν τους φόρους που τους αναλογούν και υποσχέθηκε ότι: «Οι εργαζόμενοι της Ευρώπης δεν θα αφήσουν μόνους τούς έλληνες συναδέλφους τους που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της διάλυσης του κοινωνικού ιστού».
Για συνεχείς και κλιμακούμενες κινητοποιήσεις -κυρίως μετά την επίσημη ανακοίνωση των μέτρων προειδοποιούν ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ και βεβαίως το ΠΑΜΕ που ήδη εξήγγειλε νέα συλλαλητήρια στις 8 Μαρτίου. Η μαζική και οργισμένη συμμετοχή των εργαζομένων τόσο στο Πεδίον του Άρεως, όσο και στην πλατεία Ομόνοιας, με συμπαραστάτες και μικρομεσαίους επιχειρηματίες, κατέρριψαν το κυβερνητικό επιχείρημα, σύμφωνα με το οποίο τη λήψη των συγκεκριμένων μέτρων εγκρίνει η πλειοψηφία του λαού. Υπενθυμίζεται ότι εκτός του ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης είναι ο μόνος πολιτικός αρχηγός που τάχθηκε ανεπιφύλακτα υπέρ των μέτρων που σχεδιάζει η κυβέρνηση, παρά την αντίδραση των ηγεσιών των συνδικαλιστικών φορέων του κόμματος.
Ως προς τις συγκεντρώσεις στην Αθήνα, ήταν και οι δύο μεγάλες και μαχητικές – παρότι τα τελικά κυβερνητικά μέτρα που εκθεμελιώνουν δικαιώματα και επιβάλλουν σκληρή λιτότητα δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί επισήμως. Όμως:
• Πλήρης ήταν η αναντιστοιχία διαθέσεων μεταξύ των ομιλητών του Πεδίου του Άρεως και της πλειονότητας των απεργών που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Σαν μια «αόρατη συμφωνία» να έσπρωχνε τους ομιλητές να καταφερθούν κατά πάντων και να παρουσιάσουν την κυβέρνηση ως θύμα εκβιασμών και πιέσεων, από τις αγορές, τους κερδοσκόπους, τις ξένες τράπεζες κ.λπ. αδύναμη να αντισταθεί και να αντιδράσει. Ακόμη και οι εκπρόσωποι της ΔΑΚΕ (που επί κυβερνήσεων της ΝΔ δεν δίσταζαν να συγκρουστούν ανοικτά και να επικρίνουν την κυβέρνησή «τους») τη λέξη ΠΑΣΟΚ δεν την ανέφεραν. «Να αποκρουστούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές», ζήτησαν όλοι, από ποιον όμως δεν είπαν. Αντιθέτως η «βάση» συγκλονιζόταν από αντικυβερνητικά συνθήματα, καθώς οι διαδηλωτές έμοιαζαν να μην ακούν το περιεχόμενο των ομιλιών, έτσι που οι πλήρως ελεγχόμενοι αντιπολιτευτικοί λόγοι να απευθύνονται στο κενό. Αν οι διοργανωτές δεν το αντελήφθησαν, τότε «αλλού η θάλασσα και αλλού το πλοίο», που λέει και ο Λ. Λαζόπουλος.
Εντελώς διαφορετική η εικόνα στην πλατεία Ομόνοιας: Εναρμονισμένοι οι διαδηλωτές με τους ομιλητές, που κατήγγειλαν επέλαση κυβερνητικών, αντιλαϊκών μέτρων και κάλεσαν τους εργαζόμενους να μη δεχθούν «καμία θυσία για την πλουτοκρατία» με την υπογράμμιση ότι η εργατική τάξη απορρίπτει τη λαίλαπα κατά των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων και του εισοδήματος που συναποφασίζουν η κυβέρνηση, η εργοδοσία και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ένα το βασικό συμπέρασμα από τη γενική απεργία της Τετάρτης:
Οι διαδηλωτές και στις δύο μαζικές συγκεντρώσεις έδειξαν αποφασισμένοι να υψώσουν ισχυρές αντιστάσεις απέναντι στα κυβερνητικά μέτρα, όποτε αυτά ανακοινωθούν, θεωρώντας ότι με αυτά καλούνται να πληρώσουν την κρίση όχι αυτοί που τη δημιούργησαν λεηλατώντας τα Ταμεία, αλλά οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι άνεργοι. Στην περίπτωση που και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες αρθούν στο ύψος τους και αντιδράσουν στην εφαρμογή των μέτρων οργανωμένα και ενωτικά, τότε υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να μην εφαρμοστούν και η κυβέρνηση να στραφεί σε άλλες πηγές για να πάρει «το ζεστό χρήμα» που απαιτείται για να αντιμετωπιστούν το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα. Σε διαφορετική περίπτωση είναι θέμα χρόνου η «γενικευμένη φτωχοποίηση» της μεσαίας και χαμηλής εισοδηματικής τάξης, όπως εύστοχα προειδοποιούν εμπειρότατοι καθηγητές – εμπειρογνώμονες (Σάββας Ρομπόλης, Γ. Ρωμανιάς, Πέτρος Ρυλμόν, Δημ. Τραυλός, Αλ. Μητρόπουλος, Γ. Κουζής και τόσοι άλλοι).