Η λύση του δημοσιονομικού μας προβλήματος

Λύση από τα γνωστά δημοσιονομικά μεγέθη.
Η δαπάνη εξυπηρετήσεως του δημοσίου χρέους, μαζί από χρεωλύσια και τόκους των δανείων, εν σχέσει προς το σύνολο των δημοσίων εξόδων των απολογισμών του Κράτους, κατά τα 31 έτη από 1977 έως και 2008, ήτο τα έτη 1977 – 1995: 9%, 10, 11, 13, 11 και 12%, για να εξελιχθεί κατά τα έτη 1995 – 2000 σε: 63, 64, 62, 56, 52 και 48% και περαιτέρω, σε 42, 47, 46% κατά τα έτη 2001-2003, και, τελευταία, σε 43, 38, 39, 52 και 53%, κατά τα τελευταία πέντε έτη, 2004-2008.
Σημειώνεται ότι κατά τα τελευταία τέσσερα έτη 2005-2008, τα χρεολύσια και οι τόκοι των δανείων ήσαν:
2005, χρεολύσια 25 και τόκοι 10,
σύνολο 35 δισ. ευρώ.
2006, χρεολύσια 25 και τόκοι 9,
σύνολο 34 δισ. ευρώ.
2007, χρεολύσια 51 και τόκοι 10,
σύνολο 61 δισ. ευρώ.
2008, χρεολύσια 56 και τόκοι 11,
σύνολο 67 δισ. ευρώ.
Υπό τα πραγματικά αυτά γεγονότα και περιστατικά, πρέπει ν’ αναζητηθεί η λύση του γορδίου δεσμού του δημοσίου χρέους. Λύση η οποία δεν θα διαταράσσει την εξέλιξη της δημοσίας οικονομίας και, εν ταυτώ, τον ειρμό των σκέψεων των κυβερνητικών οργάνων.
Επί μία πενταετία θα αποδίδονται οι τόκοι των δανείων και ένα μέρος των χρεολυσίων, τόσο μέρος ώστε να μη χρειάζεται περαιτέρω δανεισμός.
Θεωρούμε τη λύση αυτή ως δημοσιονομική ευλογία.
Κων. Χρ. Τράκας
Αντιπροέδρος
του Ελεγκτικού Συνεδρίου ε.τ.