Ο τελικός γύρος το 2010!

Τότε, κατά την εκτίμηση όχι μόνο τη δικιά μας, αλλά και των κομματικών επιτελείων των δυο μεγάλων κομμάτων τουλάχιστον, θα διεξαχθούν -και συγκεκριμένα τον Μάρτη του 2010- εκ νέου εκλογές, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Τότε επίσης αναμένεται να ξεκαθαρίσει καλύτερα και περισσότερο το τοπίο, τόσο σε επίπεδο συσχετισμών όσο και σε επίπεδο προσώπων, κυρίως.

Βεβαίως η προαναφερθείσα ερμηνεία-προσέγγιση του τι σημαίνουν οι προσεχείς πρόωρες εκλογές βολεύει περισσότερο και κυρίως τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και λιγότερο τον πρωθυπουργό. Και τούτο επειδή στην εκλογική τουλάχιστον αφετηρία ο Γ. Παπανδρέου ξεκινά από μειονεκτική θέση έναντι του Κ. Καραμανλή. Η λογική προσέγγιση των πραγμάτων λέει ότι το πιθανότερο είναι να κερδίσει ο Καραμανλής τις εκλογές, εκτός αν μέχρι τη 16η Σεπτέμβρη συμβούν «πράματα και θάματα». Κάτι που φυσικά δεν μπορεί να αποκλειστεί, ωστόσο επαναλαμβάνουμε το πιθανότερο είναι μετά τις εκλογές να έχουμε μια νέα κυβέρνηση Καραμανλή.

Σε μια τέτοια περίπτωση ο Γιώργος και προκειμένου να αποφύγει την αμφισβήτηση, πολύ δε περισσότερο ζήτημα ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, θεωρείται βέβαιο πως θα επιδιώξει να περάσει τη λογική της «ρεβάνς» του 2010, τότε που θα έχει την ευχέρεια να μπλοκάρει την εκλογή Προέδρου και να προκαλέσει εκλογές ευελπιστώντας στη φθορά του Καραμανλή έπειτα από δύο πρωθυπουργικές θητείες, έστω «κουτσουρεμένες».

Αν θα του βγει μια τέτοια στρατηγική, είναι αμφισβητούμενο αυτήν τη στιγμή. Και κατά την εκτίμησή μας αυτό θα εξαρτηθεί εν πολλοίς απ’ το εύρος της ήττας, σε περίπτωση, επαναλαμβάνουμε, που τα πράγματα ως τις εκλογές εξελιχθούν «λογικά» και δίχως δυσάρεστες εκπλήξεις για τον Κώστα Καραμανλή και την κυβέρνηση.

Αν δηλαδή η διαφορά απ’ τη Ν.Δ. έχει το πρόσημο «+2», τότε θεωρείται περίπου βέβαιο ότι τουλάχιστον ο Β. Βενιζέλος θα «κινηθεί». Και το ζήτημα δεν θα είναι απλώς μια αναμέτρηση συσχετισμών, αλλά η δυναμική που θα προκύψει «απ’ τα κάτω», απ’ τη λαϊκή βάση ενός κόμματος εξουσίας που θα αναζητά αγωνιωδώς εκείνον τον «σωτήρα» που θα το οδηγήσει εκ νέου στην κυβέρνηση. Σε μια τέτοια περίπτωση οι συσχετισμοί δίχως να αγνοούνται, ωστόσο μόνο δευτερεύοντα ρόλο θα μπορούν να διαδραματίσουν. Ας θυμηθούμε τι έγινε τον Γενάρη του ’96, τότε που ο Σημίτης κέρδισε κόντρα σε κομματικούς συσχετισμούς και άλλου είδους συμμαχίες. Βεβαίως τότε το ζητούμενο για το ΠΑΣΟΚ ήταν η μη απώλεια της εξουσίας, η διατήρηση της εξουσίας. Σε κάθε περίπτωση πάντως αυτό που καθοριστικά λειτούργησε ήταν η ενεργοποίηση των αντανακλαστικών ενός κόμματος εξουσίας…

Εκεί ακριβώς ποντάρει άλλωστε ο Β. Βενιζέλος, ο οποίος χωρίς να έχει κρύψει τις φιλοδοξίες και βλέψεις του έχει μέχρι σήμερα «ηχηρά» φροντίσει να απέχει από λογικές συσχετισμών.

Θα είναι λοιπόν κρίσιμη η βραδιά των εκλογών για το ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε, κι ο Γιώργος έχει, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, οργανώσει μια δεύτερη «γραμμή άμυνας» που είναι ακριβώς σε περίπτωση ήττας αυτή να είναι όσο περισσότερο γίνεται μικρότερη σε διαφορά και σε κάθε περίπτωση μπροστά να έχει το πρόσημο «+1»…

Οι εκτιμήσεις του Μαξίμου…

Όταν ο Κώστας Καραμανλής είπε το «ο κύβος ερρίφθη, πάμε για εκλογές στις 16» αφενός επιδίωξε τον «αιφνιδιασμό», με όλη φυσικά τη σχετικότητα του όρου, δεδομένου ότι το εκλογικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί εκεί ή περίπου εκεί οδηγούσε αναπόφευκτα, αφετέρου, όπως υπογράμμισε σε στενούς του συνεργάτες, ξεκινούσε από μια αφετηρία ευνοϊκή γι’ αυτόν, τόσο πολιτικά όσο και δημοσκοπικά.

Έγκυρες πληροφορίες μας αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός είχε με ειδικούς συνεργάτες του μελετήσει τα ποσοτικά και ποιοτικά δεδομένα δημοσκοπήσεων, με βάση τα οποία είχαν καταλήξει στις εξής εκτιμήσεις:

– Υπάρχει αυτήν τη στιγμή μια υπεροχή της ΝΔ έναντι του ΠΑΣΟΚ, η οποία με τις αναγωγές των στοιχείων είναι της τάξης των 2,5-3 μονάδων. Πάντα κατά τις εκτιμήσεις αυτές, η ΝΔ στην εκλογική αφετηρία ξεκινά απ’ το 42,5-43%, το δε ΠΑΣΟΚ απ’ το 40-40,5%.

– Αυτή η υπεροχή εκτιμάται πως είναι σχεδόν αδύνατο να ανατραπεί μέχρι τις 16 Σεπτέμβρη.

– Εμφανίζεται ακόμα μια πολύ σοβαρή υπεροχή του ιδίου έναντι του Γιώργου, που θα είναι έως και καθοριστική, αφού πολλοί ψηφοφόροι ψηφίζουν με κίνητρο τον «καταλληλότερο πρωθυπουργό».

– Η ΝΔ έχει υπό προϋποθέσεις δυνατότητες αύξησης της συσπείρωσής της που ακόμα δεν έχει πιάσει «εκλογικό ταβάνι». Κυρίως δε από «επιστροφές» δυσαρεστημένων ψηφοφόρων της του 2004, οι οποίοι έχουν στραφεί προς τον ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη. Είναι σαφές ότι αυτό το κομμάτι της εκλογικής της στρατηγικής θα είναι απ’ τα σημαντικότερα… Έχει δε, όπως γνωρίζουμε, ενθαρρυντικές ενδείξεις επανάκαμψης ψηφοφόρων, που έως και πρόσφατα δήλωναν ΛΑΟΣ, από τοπικές δημοσκοπήσεις σε ορισμένες περιφέρειες και μάλιστα κάποιες εξ αυτών μεγάλες… Είναι χαρακτηριστικό πως υπουργός-συνεργάτης του Κ. Καραμανλή μας τόνιζε ότι δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως η επόμενη Βουλή θα είναι πεντακομματική…

– Η φθορά απ’ τις μεγάλες πυρκαγιές του Ιουλίου δεν ήταν μεγάλη. Και πάντως είναι «ελεγχόμενη».

Κατά τις εκτιμήσεις λοιπόν του πρωθυπουργικού επιτελείου και του ίδιου του Κ. Καραμανλή, «μόνο κάτι εξαιρετικά απρόβλεπτο και εξαιρετικά αρνητικό για την κυβέρνηση θα μπορούσε να ανατρέψει τους υφιστάμενους συσχετισμούς και κάτι τέτοιο δεν θεωρείται πιθανό».

Συνεπώς, ο «αιφνιδιασμός» εμπεριέχει χαμηλό μόνο ρίσκο, που μειώνεται ακόμα περισσότερο λόγω των «ασφυκτικών» χρονικών περιθωρίων για σοβαρές αντιδράσεις απ’ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης…

Είναι δε χαρακτηριστική η αμηχανία με την οποία τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ βγήκαν στα τηλεοπτικά παράθυρα και τις εκπομπές διαλόγου απ’ την Πέμπτη το βράδυ, οπότε και οριστικοποιήθηκαν οι εκλογές. Αμηχανία που είναι δύσκολο να ερμηνευτεί για ένα κόμμα που ζητούσε εκλογές εξήμισι μήνες πριν αυτές προκηρυχτούν!

Εκτιμήσεις και για τρικομματική Βουλή!

Σύμφωνα με τελευταίες εκτιμήσεις πολιτικών στελεχών των δύο μεγάλων κομμάτων, καθώς και αναλυτών εταιρειών δημοσκοπήσεων, τελικά δεν αποκλείεται η επόμενη Βουλή να είναι ακόμα και τρικομματική.

Εκτός της προαναφερθείσας πίεσης της ΝΔ προς το ΛΑΟΣ, έχει αρχίσει και εκδηλώνεται και πίεση του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΝ. Και είναι ζητούμενο πόσο το κόμμα της Κουμουνδούρου θα είναι σε θέση να αντέξει αυτήν την πίεση, που θα εντείνεται όσο θα πλησιάζει η ημερομηνία των εκλογών. Πολύ περισσότερο που, όπως επισημαίνουν και τονίζουν αναλυτές δημοσκοπήσεων και πολιτικά στελέχη, αυτήν τη στιγμή και λόγω της τακτικής που έχει επιλέξει την τελευταία περίοδο ο Αλ. Αλαβάνος0 ο ΣΥΝ μοιάζει να αποτελεί «συμπλήρωμα και παρακολούθημα» της Χαρ. Τρικούπη. Οπότε είναι ευάλωτος στη λογική της «χαμένης ψήφου», την οποία το ΠΑΣΟΚ θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει επικοινωνιακά και πολιτικά…


Σχολιάστε εδώ