Τα ΜΜΕ οδεύουν προς στήριξη του Κ. Καραμανλή

Η πολιτική ηγεμονία του Κώστα Καραμανλή σήμερα αλλά και κατά τις εκλογές του 2004, κι αν θέλει κανείς να το διευρύνει ακόμα και μετά τις εκλογές του 2000 όταν ο Καραμανλής έχασε από τον Κων. Σημίτη για 75.000 ψήφους, οφείλεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι ο σημερινός πρωθυπουργός κατορθώνει να προβάλλει ένα πιο ανθρώπινο και προσιτό, ένα πιο οικείο πρόσωπο στους πολίτες απ’ αυτό που μπορεί να προβάλλει ο πολιτικός του αντίπαλος. Ακόμα κι αν ο Γιώργος Παπανδρέου είναι πολύ πιο «γήινος» και ανθρώπινος από τον Κ. Σημίτη, τα λόγια, ο τρόπος εκφοράς του λόγου του και η επιχειρηματολογία του δεν είναι στοιχεία ικανά για να απομονώσουν πολιτικά τον αρχηγό της Δεξιάς και να προκαλέσουν ρήγμα στο μεγάλο όπλο της. Διότι είναι προφανές πως μεγάλο όπλο της Νέας Δημοκρατίας είναι ο πρόεδρός της, που συχνά καλείται εκ των πραγμάτων (και το πράττει με επιτυχία) να καλύψει υπουργούς και στελέχη του παίρνοντας «το παιχνίδι πάνω του». Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι η στήριξη του Κ. Καραμανλή από τη μεγάλη πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης, κάτι που διευρύνει την ηγεμονία της Δεξιάς και στον Τύπο. Κάθε μέσο ενημέρωσης έχει τον δικό του τρόπο για να το κάνει, δεν είναι ανάγκη να ζητωκραυγάζει υπέρ του Καραμανλή μια εφημερίδα προσκείμενη παραδοσιακά στο ΠΑΣΟΚ, μπορεί να τον στηρίζει αλλιώς, θάβοντας π.χ. από την πρώτη σελίδα της ένα δυσάρεστο θέμα για την κυβέρνηση και αναδεικνύοντας ένα άλλο που είτε δεν την ενοχλεί είτε την προβληματίζει λιγότερο από το επίμαχο.

Στο παράξενο αυτό παιχνίδι δεν πρέπει να βιαστεί κανείς να κατηγορήσει τα ΜΜΕ στον βαθμό που αυτά οφείλουν να πηγαίνουν με τα νερά του κόσμου, με το ρεύμα, μια και ο κόσμος είναι ο πελάτης. Αν ο κόσμος δεν είναι μεν ευχαριστημένος από την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά επιδεικνύει ανοχή προς αυτήν και κυρίως προς τον πρωθυπουργό, τα ΜΜΕ δεν έχουν κανένα λόγο να εναντιωθούν στην τάση του κόσμου, μια και δεν αποτελούν όργανα ταγμένα στην υπηρεσία του ενός ή του άλλου κόμματος αλλά κομμάτια ιδιωτικών επιχειρήσεων. Η θέση του Γιώργου Παπανδρέου καθίσταται δυσχερής κυρίως λόγω αυτής της συνθήκης και όχι τόσο διότι δεν χειρίζεται επιτυχημένα και επικοινωνιακά το θέμα του Θ. Πάγκαλου, του Γ. Παπαντωνίου, την κόντρα με τον Β. Βενιζέλο κ.λπ.

Βεβαίως, τα προηγούμενα λειτουργούν προσθετικά στη συνολικά άσχημη εικόνα, όπως προσθετικά λειτουργεί και η έλλειψη σαφούς προγράμματος και ακόμα σαφέστερης (και πειστικής) αντιπαράθεσης με τη ΝΔ. Αλλά ο ουρανός σκιάζεται επικίνδυνα για το ΠΑΣΟΚ με το σύννεφο της πολιτικής ηγεμονίας που φαίνεται να κατακτά η ΝΔ και την εικόνα επικράτησης που φαίνεται να περνάει ο πρόεδρός της. Όλα αυτά, λιγότερο από ένα μήνα πριν από τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, το αποτέλεσμα των οποίων θα προσδιορίσει σε μεγάλο βαθμό τον χρόνο διεξαγωγής των προσεχών βουλευτικών εκλογών.


Σχολιάστε εδώ